متن زیر برگرفته از برگ های 36 و 37 کتاب ارزشمند "ایران و قفقاز
, اران و شروان" است که به همت دکتر پرویز ورجاوند تهیه شده و نشر قطره آن را در سال 1378 به چاپ رسانده است.
در منابع جمعیت شناسی و اطلس های جغرافیایی
, نژادهای بشری به 3 گروه اصلی تقسیم شده اند:
نژاد سفید Caucasoid (نژاد شبیه قفقازی ها)
نژاد زرد Mongoloid (نژاد شبیه مغولی ها)
نژاد سیاه Negroid (نژاد شبیه زنگی ها یا سیاه پوست ها)
در منابع یادشده , ترکان یکی از شاخه های نژاد زرد به حساب آمده اند. (۱)
از مناطق قطبی شمال تا صحرای شمال آفریقا , از جزایر آزور در شمال اقیانوس اطلس تا رودخانه سیحون و جنوب کوه های هیمالیا محدوده اصلی نژاد سفید است که از این پهنه وسیع به دیگر نقاط مکشوفه جهان چون آمریکا و استرالیا مهاجرت کرده و در برخی از این نواحی نژادی دورگه را به وجود آورده اند.از شمال سیبری تا سیحون و از جنوب هیمالیا در شرق شبه قاره هند تا دریای بنگال در خطی شمالی-جنوبی نیز نژادی دورگه از آمیزش نژاد زرد و سفید بوجود آمده است که هر چه به طرف شرق رویم نژاد سفید و هر چه به طرف غرب رویم نژاد زرد رو به تحلیل می روند.
بدین ترتیب کاملا آشکار است که نه تنها مردم قفقاز که نامشان خود سمبل نژاد سفید است (۲) و ساکنان آسیای صغیر (کشور ترکیه) و ترک زبانان ایران از نژاد زرد نمی باشند , بلکه از آنها و حتی دورگه های زرد و سفید نیز بسیار فاصله دارند.
نژاد سفید Caucasoid (نژاد شبیه قفقازی ها)
نژاد زرد Mongoloid (نژاد شبیه مغولی ها)
نژاد سیاه Negroid (نژاد شبیه زنگی ها یا سیاه پوست ها)
در منابع یادشده , ترکان یکی از شاخه های نژاد زرد به حساب آمده اند. (۱)
از مناطق قطبی شمال تا صحرای شمال آفریقا , از جزایر آزور در شمال اقیانوس اطلس تا رودخانه سیحون و جنوب کوه های هیمالیا محدوده اصلی نژاد سفید است که از این پهنه وسیع به دیگر نقاط مکشوفه جهان چون آمریکا و استرالیا مهاجرت کرده و در برخی از این نواحی نژادی دورگه را به وجود آورده اند.از شمال سیبری تا سیحون و از جنوب هیمالیا در شرق شبه قاره هند تا دریای بنگال در خطی شمالی-جنوبی نیز نژادی دورگه از آمیزش نژاد زرد و سفید بوجود آمده است که هر چه به طرف شرق رویم نژاد سفید و هر چه به طرف غرب رویم نژاد زرد رو به تحلیل می روند.
بدین ترتیب کاملا آشکار است که نه تنها مردم قفقاز که نامشان خود سمبل نژاد سفید است (۲) و ساکنان آسیای صغیر (کشور ترکیه) و ترک زبانان ایران از نژاد زرد نمی باشند , بلکه از آنها و حتی دورگه های زرد و سفید نیز بسیار فاصله دارند.
(۱) : امروزه نیز در مردم شناسی نژاد زرد نام ترکان به چشم می خورد و حتی شاخه ای به نام "مغولیسان های ترکی" (Turkic Mongoloids) برای توصیف اینان به وجود آمده است.در دانشنامه "ویکی پدیا" در صفحه مربوط به نژاد مغولیسان چنین آمده است:
In
Central Asia, the Uzbeks, the Uighur, the Kyrgyz, and the Kazakhs show strong Turkic Mongoloid elements, which would make them the Western cousins of the Mongolians. However, among them, and especially among Uzbeks and Uyghurs in particular, one may notice a continuum of physical types that ranges from Mongoloid to Europoid Caucasoid. This tends to also be true among the modern Tatars (Bulgars) and Bashkirs. Historically, the Huns and the ancient Tatars have been considered to belong to the Mongoloid family. The Turkmen, while are still Central Asian Turkic-Mongoloids, have mixed heavily with Caucasoid neighbours to the west, and many of the even more westerly Turkic-speakers, such as those in Azerbaijan appear to have little or no visible Mongoloid ancestry.
(۲) : ریشه نامگذاری نژاد سپید به "قفقازیسان" به سده های ۱۸ و ۱۹ بازمی گردد که نژادشناسی آلمانی به نام "فردریش بلومباخ" به ۲ دلیل نام یادشده را برای نژاد سپید برگزید:
-زیبایی و ظرافت جمجمه و بدن ساکنان قفقاز جنوبی به ویژه "گرجی ها"
-وجود کوه افسانه ای "آرارات" در قفقاز جنوبی که طبق متون یهودی-مسیحی محل فرود "کشتی نوح" پس از پایان توفان بوده و لذا محتملا به عنوان نیاخاک نخستین نژاد سپید می تواند تصور شود.
-زیبایی و ظرافت جمجمه و بدن ساکنان قفقاز جنوبی به ویژه "گرجی ها"
-وجود کوه افسانه ای "آرارات" در قفقاز جنوبی که طبق متون یهودی-مسیحی محل فرود "کشتی نوح" پس از پایان توفان بوده و لذا محتملا به عنوان نیاخاک نخستین نژاد سپید می تواند تصور شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر