بنا بر این گزارش روزنامه معتبر "پراودا" ،دانشمندان روسی پس از کاوش در شهر باستانی "آرکایم" (Arkaim) واقع در منطقه ولگا،به اسنادی دست یافته اند که حاکی از دستآوردهای علمی باورنکردنی شاخه آریایی اقوام هندواروپایی در ۴۰۰۰ سال پیش می باشد.دستآوردهایی که حتی امروز نیز دست نیافتنی به نظر می رسند.
داستان کشف این مسئله به زمانی باز می گردد که پیش از اجرای پروژه عمرانی وسیع مقامات محلی به منظور ایجاد مخازن آبی در دشت آرکایم برای آبیای زمین های خشک پیرامون آن،گروهی از دانشمندان اظهار داشتند که دایره های شگفت انگیزی در مرکز دشت وجود دارد که نیازمند پژوهش بیشتر می باشد. از این روی،مقامات مسئول به گروهی از باستان شناسان ۱۲ ماه مهلت دادند تا منطقه را مورد کاوش قرار دهند.نتایج این باستان شناسان حاکی از قدمت کهن این منطقه بود که آن را هم عصر تمدن های باستانی "مصر" و "بابل" و قدیمی تر از "تروا" و "رم" قرار می داد.با اصرار تیم باستان شناسی،سرانجام مقامات محلی نسبت به صرف نظر کردن از اجرای پروژه یادشده متقاعد شدند و پرونده این طرح چندمیلیونی عمرانی مختومه اعلام شد.
بررسی های باستان شناسی بعدی نشان داد که مردم ساکن در این منطقه،نمودار باستانی ترین تمدن های هندواروپایی بوده و به ویژه به شاخه موسوم به "آریایی" تعلق داشته اند.این پژوهش های همچنین نشان داد که آرکایم نه تنها یک شهر،بلکه یک پرستشگاه و از آن مهمتر یک رصدخانه ستاره شناسی بوده است.
Vadim Chernobrovy ،رهبر گروهی از دانشمندان روسی که اخیرا از سایت آرکایم بازدید به عمل آورده اند،درباره منظره این سایت از فراز آسمان می گوید که دایره های عظیم همکانون (متحدالمرکز) واقع در دره به خوبی قابل مشاهده بوده و شهر و حواشی آن در درون آنها قرار گرفته اند.به گفته وی، هنوز به طور کامل روشن نیست که کاربرد این دوایر بزرگ برای اهداف دفاعی،علمی،آموزشی و یا آیین های مذهبی بوده است.با این حال برخی از دانشمندان بر این باورند که دوایر یادشده در واقع به عنوان باندهای یک پایگاه فضایی باستانی مورد بهره برداری واقع می شده اند.
بر اساس این پژوهش ها،شهر باستانی آرکایم دارای یک سامانه پیشرفته برای مقابله با توفان و طغیان آب بوده که ساکنان آن را در برابر حوادث احتمالی ایمن می ساخته است.همچنین وجود یک سامانه ضدحریق که مبتنی بر آغشتن تیرها و الوارهای کف خانه ها به مواد نسوز بوده،آریایی های ساکن شهر را در برابر آتش سوزی نیز محافظت می کرده است.
افزون بر این،هر خانه این شهر به همه ابزارهای آسایشی و رفاهی که امروزه تصورش می رود،مانند محفظه های گنبدی شکل نگاهداری غذا و ...،مجهز بوده است.از این جالب تر،به منظور رساندن هوای خنک به کوره و محفظه نگاهداری غذا،دو کانال زیرزمینی از چاه به این دو بخش کشیده می شده است.این هوای سرد افزون بر کمک به نگاهداری مواد غذایی،با ایجاد یک نیروی انقباضی قوی در کوره آریایی،امکان گدازش و پالایش برنز را در آن فراهم می ساخته است.
در این شهر که مطمئنا بر اساس یک برنامه ریزی قبلی به عنوان یک مجتمع پیچیده ساخته شده است،نشانه هایی نیز از وجود فرهنگ آتش افروزی و تقدیس آتش دیده می شود.دانشمندان بر اساس تفسیر نشانه های آتش آفروزی که به طور منظمی در میدان مرکزی شهر،تنها شکل چهارگوش موجود در آن،قرار گرفته اند به این نتیجه رسیدند که در این میدان آیین ها و تشریفات مذهبی صورت می گرفته است.
هم اکنون در حالی که تیم باستان شناسان با غبارروبی وسواس گونه سنگ های این شهر باستانی می کوشند تا شیوه زندگی ساکنان آن را کشف کنند،یوفوشناسان در تلاش برای درک پدیده های مرموزی همچون نوسانات توجیه ناشدنی ولتاژ برق،کشش میدان مغناطیسی ،دما و غیره هستند که به پیشرفت های آریایی های باستانی در زمینه ستاره شناسی و فضانوردی مربوط دانسته می شود.
پی نوشت:
من مطمئن نیستم،اما گمان می کنم که سازوکار یخچال های خشتی گنبدی شکلی که بویژه در مناطق کویری ایران وجود دارد،شباهت زیادی به آنچه که در این نوشتار درباره محفظه های نگاهداری غذای آریاییان باستانی شهر آرکایم خواندیم داشته باشد.نظر یک کارشناس باستان شناسی در این باره ی تواند بسیار راهگشا بوده و سیر تکامل بی گسست تمدن ۴۰۰۰ ساله آریایی را به همگان بنمایاند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر