در حالی که ما ایرانیان درون مرز همچنان خواهان ابراز احترام کاربدستان جمهوری اسلامی نسبت به تاریخ و فرهنگ درخشان باستانی پیشا-اسلامی هستیم،ایرانیان سغد جنوبی،تاجیکستان،گوی سبقت را در میدان ایران گرایی از همه آریایی تباران جهان ربوده اند.
پس از کوشش های فراوان تاجیکان در زمینه معرفی فرهنگ و تمدن بزرگ آریایی به جهانیان که فرجام آن به اعلام سال ۲۰۰۶ میلادی به عنوان سال "تمدن آریایی" انجامید،همچنان خبرهای خوشی از این دیار دوست داشتنی به گوش ما می رسد.
بر اساس این گزارش ،جنبش آریایی گرایی در میان تاجیکان به چنان توان و جسارتی رسیده که با درنوردیدن خطوط قرمز صهیونیست-ساخته،رسما نماد "گردونه مهر" یا "سواستیکا" را به عنوان بخشی از "میراث آریایی" ملت باستانی تاجیک اعلام می کند و از آن به طور گسترده ای در مکان های عمومی بهره می برد.دولت ناسیونالیست تاجیک که "زنده سازی فرهنگ آریایی" را سیاست رسمی خود اعلام نموده،نشان سواستیکا را نشان "همبستگی ملی" تاجیکان می داند.تاریخ نگاران تاجیک نیز در همین راستا صراحتا اعلام می دارند که ملتشان از ریشه آریایی است و از این روی،تمدن آریایی یا هندواروپایی بایستی مورد مطالعه قرار گرفته و ترویج شود
"عبدالحکیم شاریپف"،رئیس یک موسسه در مدیریت محلی ایالت "سغد"،ضمن تذکر این که گسترش کاربرد و محبوبیت نشان سواستیکا ارتباطی با جنبش نازیسم و فاشیسم ندارد،بر این نکته پای میفشارد که این نشان جزئی از فرهنگ آریایی است و برای سده ها وجود داشته است.در واقع علت کاربرد گسترده این نشان توسط مقامات تاجیک،همانی است که دو سال قبل توسط رئیس جمهور "رحمانف" به هنگام اعلام سال ۲۰۰۶ به عنوان سال فرهنگ آریایی تبیین شده بود:
...
"پرورش نسل نوینی از تاجیکان با روح عزم ملی..."
در همین چهارچوب،مورخ و قوم نگار تاجیک "اوستو جهانف"
(Usto Jahonov ) ضمن تایید گرایش دولت برای گسترش آگاهی از میراث آریایی تاجیکستان و همچنین استفاده از نشان سواستیکا،تاکید می کند که هم اکنون یک هویت ملی نیرومندتر برای ملت تاجیک موردنیاز است چرا که به گفته وی:"ما {تاجیکان} در میان ملت های نا-آریایی ترک زندگی می کنیم که می کوشند با طرح این ادعا که در آسیای میانه ظهور کرده اند،تاریخ را بازنویسند.از این روی،ما بایستی به تاریخ آریایی بازگشته،برای دیگران نشان داده و اثبات کنیم که جایگاه ما در کجاست.هر ملتی بایستی جایگاه خودش را بداند."
این اظهارات جهانف که دقیقا مبتنی بر داده ها و اسناد تاریخی از یکسو و درک بالای وی از مسائل ژتوپلیتیکی است،اوج خودآگاهی ملی در میان تاجیکان را نشان می دهد که بایستی آن را ارج نهاده و به فال نیک گرفت
گسترش ملی گرایی و ایران پرستی در میان ایرانیان سغد جنوبی،که محتملا به ایرانیان سغد شمالی یعنی مناطق اشغالی "سمرقند" و "بخارا"،نیز کشیده خواهد شد یک پیام آشکار و پرمعنی برای ما ایرانیان درون مرز دارد و آن لزوم همبستگی و اتحاد همه ما زیر درفش "پان ایرانیسم" است.تنها برپایی دولتی مبتنی بر دو عنصر "خاک" و "خون" است که می توان به رویاهای ما در ایجاد یک "ایران زمین" متحد،نیرومند و آباد بیانجامد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر