بنا به گفته "هاکوب سیمونیان"،تاریخ دان ارمنی،گروهی از باستان شناسان روز چهارشنبه در منطقه ای واقع در ۳۰ مایلی شهر "ایروان"،موفق به کشف گورهای خرپشته ای شدند که قدمتشان به هزاره سوم پیش از میلاد بازمی گردد. در این گورها،بقایا و اشیایی یافت شده که مربوط به کوچ نشینان باستانی آریایی می باشد.مکشوفات این گورها،علاوه بر جواهرات ساخته شده از عقیق و نیز بقایای یک مرد ۵۰ تا ۵۵ ساله، بازمانده اسب های رام شده و سفالینه هایی که محتملا نمایشگر ارابه می باشند را در بر می گیرد که به تقویت باور آریایی بودن قوم مربوطه دامن زده است. بنا به نظر بیشینه دانشمندان،آریایی ها که بعدها تحت عنوان "ایرانیان"،یا پارسیان، شناخته شده و در سیر مهاجرتشان در ایران و نهایتا در هند سکونت گزیدند،وسیعا کوچگر و چادرنشین بوده اند.
نکته و نتیجه گیری
این یافته آشکارا نظریه قدیمی مهاجرت آریایی ها به ایران در ابتدای هزاره نخست پیش از میلاد را رد می کند.هنگامی که آریایی ها در هزاره سوم پیش از میلاد در ارمنستان،یعنی دروازه ایران زمین که کمتر از ۲۰۰ سال پیش توسط روس ها از مام میهن جدا شد،سکونت داشته اند،براحتی می توان متصور شد که اندکی بعد نیز وارد سرزمینی شده باشند که "امروز" ایران نام دارد. نکته جالب این است که هیچ دلیلی وجود ندارد تا ما تصور کنیم که آریایی ها لزوما نخست به ارمنستان وارد شده و مسیری شمالی-جنوبی را طی کرده باشند! به دیگر سخن می توان مدعی شد که در همان مقطع هزاره سوم پیش از میلاد،مناطق دیگری از پشته ایران،دستکم در مناطقی همچون آذربایجان، کردستان و گیلان نیز توسط آریایی ها مسکون شده باشد. بدینسان،ما براحتی می توانیم مدعی شویم که سابقه "ایران آریایی"،دستکم و منطبق بر محافظه کارانه ترین گمانه زنی ممکن،حدود ۴۰۰۰ تا ۴۵۰۰ سال است و نه چونان که برخی از دوستان می اندیشند،کمتر از 3000 سال!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر